| تأثیر ورزش های تیمی و انفرادی بر سلامت روانی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان |
| کد مقاله : 1044-CNF (R1) |
| نویسندگان |
|
مرتضی پورآذر *1، مرتضی همایون نیا فیروجاه2، رفائیل آزادیان3 1دانشگاه فرهنگیان 2گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی،889،-14665، تهران،ایران 3دانشگاه فرهنگیان مازندران |
| چکیده مقاله |
| مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روانی و شاخص‌های آن در دانشجو معلمان ورزشکار (رشته‌های تیمی و انفرادی ) و غیر ورزشکار دانشگاه فرهنگیان بود. روش: جامعۀ آماری تحقیق حاضر را تمامی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان در پردیس های استان مازندران تشکیل می-دادند. بر اساس نمونه‌گیری خوشه‌ای– طبقه‌ای، تعداد 100 نفر از دانشجو معلمان در گروه ورزشکاران تیمی، 100 نفر در گروه ورزشکاران انفرادی و 100 نفر در گروه غیرورزشکار قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات در مطالعه‌ی حاضر پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ(GMH-28) بود. روش‌های آماری شامل آزمون K-S، آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی توکی بود. یافته‌ها: نتایج مربوط به آزمون ANONA نشان داد که بین سه گروه ورزشکاران رشته‌های تیمی، انفرادی و غیرورزشکاران در خصوص سلامت روانی در و خرده مقیاس‌های آن اختلاف معناداری وجود دارد (001/0p=). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی توکی، دانشجومعلمان ورزشکار رشته‌های تیمی و انفرادی در شاخص‌های سلامت روانی کلی و تمامی خرده مقیاس‌های آن مقایسه با دانشجومعلمان غیرورزشکار به طور معناداری بهتر بودند. همچنین، در خرده‌مقیاس‌های اضطراب و افسردگی، دانشجومعلمان ورزشکار رشته‌های انفرادی در مقایسه با افراد حاضر در رشته‌های تیمی به طور معناداری ضعیف‌تر بودند. از طرفی، در خرده‌مقیاس اختلال در عملکرد اجتماعی، دانشجومعلمان ورزشکار رشته‌های تیمی در مقایسه با همتایان خود در رشته‌های انفرادی به طور معناداری نمرات کمتری داشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی تمرین جسمانی برای سلامت روانی دانشجومعلمان و نقش حیاتی آنها در تربیت دانش-آموزان به عنوان آینده سازان کشور، پیشنهاد می‌شود که برنامه‌های خاص ورزشی به منظور ارتقای سلامتی آنها اتخاذ گردد. |
| کلیدواژه ها |
| رشته‌های تیمی، رشته‌های انفرادی، سلامت روانی، دانشجومعلمان، ورزشکاران |
| وضعیت: پذیرفته شده |