| چگونه توانستم مهارت لی زدن را در دانش آموزم تقویت کنم |
| کد مقاله : 1047-CNF |
| نویسندگان |
|
سمیه ثریا اکبرآباد * دبیر تربیت بدنی |
| چکیده مقاله |
| کودکان در پنج سال اول زندگی خود در چهار حوزه اصلی حرکتی (جسمی)، ارتباطی و زبانی، شناختی، و اجتماعی-عاطفی رشد می کنند. رشد حرکتی یا مهارت حرکتی به معنای رشد فیزیکی و تقویت استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و توانایی کودک در حرکت و لمس محیط اطراف است. به طورکلی مهارت های حرکتی به دو دسته مهارت حرکتی ظریف و مهارت حرکتی درشت تقسیم می شوند. مهارت‌های حرکتی درشت حرکاتی هستند که گروه‌های عضلانی بزرگ را درگیر می‌کنند و عموماً گسترده‌تر و پرانرژی‌تر از حرکات ظریف هستند. این حرکات شامل راه رفتن، دویدن، پریدن و لی زدن است. مهارت‌های حرکتی ظریف شامل مهارت دستی است و اغلب نیاز به هماهنگی حرکات دست و انگشتان با چشم دارد که به عنوان هماهنگی دست و چشم شناخته می‌شود. اگرچه مهارت های حرکتی به عوامل مختلفی مانند رشد عضلات بزرگ کودک بستگی دارد، با این حال کسب این مهارت ها نیاز به تمرین دارد. برخی کودکان با وجود ظاهر طبیعی، وقتی از نظر اجرای مهارت حرکتی با کودکان همسن مقایسه می شوند، ضعیف تر عمل می کنند. این کودکان اغلب توانایی های حرکتی لازم به منظور انجام دادن فعالیت های حرکتی روزمره در زندگی و مدرسه را ندارند. در این نمونه اقدام پژوهی به بررسی علل عدم توانایی دانش آموز مقطع متوسطه دوم در اجرای مهارت لی زدن پرداختیم و راه حل های موجود را تا حد ممکن بررسی نموده ایم. ما به عنوان معلم تربیت بدنی در سنین دبستان باید اختلال یا تأخیر در رشد حرکتی دانش آموز را تشخیص و به فکر اصلاح یا ارجاع بچه ها به مراکز مربوطه باشیم، چون با بالا رفتن سن آنها ضعف در اجرای مهارت -های ورزشی پیچیده تر به وضوح مشاهده می شود. |
| کلیدواژه ها |
| مهارت های بنیادی – مهارت حرکتی درشت – مهارت حرکتی ظریف – رشد حرکتی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |