| مقایسه اثربخشی توان بخشی شناختی و آموزش والدگری بر کارکرد های تربیتی(pck)و تکانشگری کودکان بیش فعال هفت تا دوازده سال |
| کد مقاله : 1075-CNF |
| نویسندگان |
|
مریم جلیلوند *1، محمد نوریان2 1عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان 2Associate professor at Islamic Azad University |
| چکیده مقاله |
| این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی توان بخشی شناختی و آموزش والدگری بر کارکرد های تربیتی (pck) و تکانشگری کودکان بیش فعال 7 تا 12 ساله با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در مقطع ابتدایی شهرتهران انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان7 تا 12 ساله منطقه 5 شهر تهران شامل می شدکه 45 نفر از آنها که از لحاظ جنس و سن با هم همتا شده بودند و به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس با توجه به نمرۀ بدست آمده از پرسشنامه های کارکردهای تربیتی و تکانشگری به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15نفر گروه آموزش والدگری مثبت و 15 نفر گروه آموزش توانبخشی شناختی) ویک گروه کنترل(15 نفر دانش آموز) تقسیم شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل مانکوا و آزمون بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که در روش آموزش توانبخشی شناختی تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در متغیرهای عملکردهای تربیتی(عمکلردهای اجرایی«بازداری، انتقال توجه،کنترل هیجانی، آغازگری، حافظه کاری ، برنامه ریزی، سازماندهی مواد و کنترل و تکانشگری( مشکلات شناختی- بی توجهی، بیش فعالی/ تکانشگری، مخالفت جویی و شاخص بیش-فعالی/ نارسایی توجه و در روش آموزش والدگری مثبت تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس-آزمون در متغیرهای ،انتقال توجه ، کنترل هیجانی، آغازگری،حافظه کاری، برنامه ریزی، سازماندهی مواد و کنترل و تکانشگری( مشکلات شناختی، بیش فعالی/ تکانشگری، مخالفت جویی و شاخص بیش فعالی/ نارسایی توجه در دانش آموزان بیش فعال وجود داشت. مقایسه این دو شیوه ی آموزش حاکی از آن بود که آموزش توانبخشی شناختی نسبت به آموزش درمان والدگری مثبت در عملکردهای تربیتی و تکانشگری اثر بخش تر است.. |
| کلیدواژه ها |
| بیش فعالی، تکانشگری، توانبخشی شناختی، کارکردهای تربیتی، والدگری مثبت |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |