نقش بازی در توسعه سواد جسمانی در دانش‌آموزان
کد مقاله : 1219-CNF
نویسندگان
مهدی مصطفی لو *
آموزش و پرورش
چکیده مقاله
چکیده
سواد جسمانی انگیزه، اعتمادبه‌نفس، شایستگی جسمانی، رفتارهای حرکتی روزمره و دانش و درک افراد به‌منظور ادامه فعالیت بدنی، در سطح مناسبی از سراسر عمر تعریف شده است. در واقع سواد جسمانی آرمان و وسیله‌ای برای تربیت‌بدنی محسوب می‌شود که به‌عنوان یکی از عوامل مشارکت دائمی در فعالیت‌های بدنی سالم، لذت‌بخش و هدف مند، تجربه جسمانی و یادگیری را بهبود بخشد. بازی از مقوله های تربیت بدنی است که سواد جسمانی کودک را پرورش داده و ابزار اصلی برای یادگیری است. رشد شایستگی بدنی یکی از جنبه های سواد جسمانی، متکی به بازی است. بازی به عنوان عامل تسهیل جنبه های دیگر سواد جسمانی از جمله انگیزه، اعتماد به نفس، تعامل با محیط، تعاملات بین فردی، خودشناسی و خود اظهاری است. برای ارائه یک نمای کلی و تشریح جهات مختلف سواد جسمانی و بازی، هدف از این بررسی، نشان دادن نقش بازی در توسعه سواد جسمانی دانش آموزان است. مطالعات نشان می دهد فعالیت های بازی محور در انواع بازی بومی و محلی، بازی دبستانی، بازی های مبتنی بر مهارت های حرکتی و بنیادی در رده های سنی مختلف و با جنسیت های متفاوت با سواد جسمانی، مهارت های بنیادی و حرکتی ارتباط معناداری دارد و به توسعه و بهبود آنها منجر خواهد شد. همچنین این تحقیقات نشان می دهند انواع برنامه های تمرینی با محوریت فعالیت های بازی محور، بهبود عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و مهارت را نیز به دنبال دارد.
کلیدواژه ها
سواد جسمانی، بازی، توسعه
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی