بررسی ارتباط ناراستایی اندام تحتانی با آسیب رباط صلیبی قدامی زانو (ACL)

کد مقاله : 1275-CNF

نویسندگان

شهرام آهنجان * عضو هیات علمی

چکیده مقاله

ناراستایی های اندام تحتانی از آنجا که ممکن است باعث اعمال فشار غیر طبیعی بر روی رباط ACL شوند احتمال خطر آسیبACL را افزایش می دهند.هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط ناراستایی های اندام تحتانی ورزشکاران با سابقه آسیب رباط صلیبی قدامی زانو (ACL) با ورزشکاران سالم و بررسی ارتباط پیش بین آنها با آسیب ACL بود.به همین منظور40 ورزشکار نخبه با بیش از دو سال سابقه بازی در لیگ به دو گروه تجربی ( 20 ورزشکار دارای سابقه آسیب ACL با میانگین سنی 5/4±7/24 سال، قد 2/8±6/177 سانتی متر و وزن 5/8±9/72 کیلوگرم) و کنترل(20 ورزشکار بدون سابقه آسیب ACL زانو، با میانگین سنی 1/4±4/23 سال، قد7/7±4/179 سانتی متر و وزن 7/5±1/72 کیلوگرم) تقسیم شدند. مشخصات فردی و اطلاعات مربوط به آسیب ACL گروه تجربی بوسیله MRI وبه کمک آزمون KT-1000 تشخیص وثبت شد. طول پا با متر نواری، تیلت لگن با کمک اینکلینومتر، زاویه Q با کمک گونیامتر یونیورسال، پرونیشن پا (مفصل تحت قاپی) با روش برودی (آزمون NDT ) اندازه گیری شد. از میانگین و انحراف معیار برای توصیف اطلاعات و از آزمون t مستقل و رگرسیون لجستیک در سطح (05/0 < p) برای تحلیل آماری استفاده شد. آزمون t مستقل، از لحاظ آماری میزان پرونیشن پا و اختلاف طول پاهای بیشتری را در گروه ACL نشان داد(05/0 < p). میان مقادیر تیلت لگن و میانگین زاویهQ ورزشکاران دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد(05/0 < p). از لحاظ آماری پرونیشن بیش از حد پا و اختلاف طول پاهای بیشتر به عنوان دو عامل پیشگوی معنی دار صدمات ACL شناسایی شدند(05/0 < p). به طوریکه نشان داده شد ورزشکارانی که قبلا سابقه آسیب ACL داشتند در مقایسه با ورزشکاران بدون سابقه آسیب ACL پرونیشن بیشتری داشتند .

کلیدواژه ها

اندام تحتانی، ناهمراستائی، پرونیشن ، افت ناوی، اختلاف طول پاها، آسب ACL

وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی